علم سنجی گستره ای از دانش است که به بررسی ویژگی های اطلاعات علمی پرداخته و بر مبنای داده های معتبر بین المللی تولیدات علمی کشورها، سازمان ها و افراد را مورد مطالعه، ارزیابی و مقایسه قرار می دهد. در علم سنجی  از روش های آماری برای تعیین معیارهای رشد و توسعه علوم و  تأثیرات آن در جوامع مختلف بشری استفاده می  شود. بطور کلی علم سنجی را می توان دانش محاسبه و تحلیل علم قلمداد کرد. هدف از تاسیس و راه اندازی این واحد مهمترين هدف از راه اندازي اين واحد در دانشگاه، تهيه و ارائه اطلاعات مستند و تصويری روشن از وضعيت توليدات علمي منتشر شده اعضاي هيات علمي دانشگاه براي هدايت برنامه ريزان و سياستگذاران علمی و پژوهشی دانشگاه است.

کارشناس علم سنجی: سرکار خانم فریده رهنما

شماره تماس: 08642237180

1. تکمیل و بروزرسانی مستمر اطلاعات اعضاء هیئت علمی در سامانه علم سنجی ISID
2. اطلاع رسانی، تبلیغ، آموزش و ترویج استفاده از سامانه علم سنجی
3. اصلاح، ادغام، ویرایش اطلاعات اعضای هیئت علمی و مقالات ایشان و دانشگاه در بانک های اطلاعاتی
4. تهییه، انتشار و توزیع گزارشات دوره ای علم سنجی از اعضای هیئت علمی و دانشگاه
5. برگزاری کارگاه ها و دوره های علم سنجی جهت اعضاء هیئت علمی
6. پایش تولیدات علم اعضاء هیئت علمی در سطح دانشکده ها و گروه های آموزشی علم سنجی
7. اطلاع رسانی مستمر در مورد شیوه صحیح و کامل آدرس دهی نام دانشگاه در مقالات
8. معرفی و اطلاع رسانی در مورد مجلات بی اعتبار و کم اعتبار
9. معرفی مجلات معتبر و اجرای برنامه های آموزشی برای هدایت انتشارات دانشگاه به مجلات مذکور
10. پایش مستمر تولید دانش،پژوهش و فن آوری دانشگاه و بازخورد های عملیاتی برای ارتقاء برون داد دانشگاه
11. تلاش برای بهبود میزان مشاهده پذیری و استناد پذیری مقالات منتشر شده دانشگاه در دنیا
12. طراحی و اجرای طرح های تحقیقاتی و مطالعات علم سنجی با هدف ارتقاء کمی و کیفی برون داد علمی
13. مشارکت فعال در برنامه های علم سنجی طراحی شده مناطق دهگانه آمایشی

1. ارزيابي جايگاه تحقیقات در دانشگاه .
2. ارزيابي كيفيّت تحقیقات در دانشگاه .
3. ارزيابي بهره وري علمي دانشگاه .
4. ارزيابي ميزان موفّقيّت دانشگاه در دستیابی به اهداف آموزشي – پژوهشي خود.
5. شناسايي وضعيّت پيشرفت علمي دانشگاه در حوزه هاي موضوعي مختلف.
6. شناسايي مؤثّرترين عضو هيات علمي و پژوهشگر در دانشگاه در حوزه هاي موضوعي مختلف.

از مهمترين اين شاخص ها كه بر مبناي تحليل استنادي شكل گرفته اند، مي توان به موارد زير اشاره كرد:

ضريب تأثير(Impact Factor)

مشهورترين شاخص تحليل استنادي است كه در سال 1955 توسط گارفيلد پيشنهاد شد. شاخصي كاملاً كمي است كه براي ارزيابي مجلات و ميزان تأثير گذاري يك مجله در ارتباط بامجلات ديگر به كار مي رود و نه براي سنجش اعتبار آثار يا مؤلفان و پژوهشگران. اين ضريب نسبت استنادهاي دريافتي يك مقاله طي دو سال قبل به تعداد مقالات منتشر شده مجله طي همان دوسال است.

عامل تأثير سال 2010= استنادهاي سال 2010 براي مقالات مجله مورد نظر در سال هاي 2009 و 2008/ تعداد مقالات منتشر شده در مجله مورد نظر در سال هاي 2009 و 2008

شاخص هرش (H-index)

هرش در سال 2005 اچ ايندكس را پيشنهاد كرد. اگر h مقاله از كل مقالات منتشر شده يك محقق طي n سال كار علمي، هر كدام حداقل h بار استناد دريافت كرده باشند، آن محقق داراي شاخصي برابر با h است. اين شاخص با استفاده از شمارش استنادها به حاصل كار يك پژوهشگر در طول حيات او امتياز مي دهد.

شاخص جي (G-index)

لئو اگه در سال 2006 جي ايندكس را مطرح كرد. شاخص جي يك محقق بالاترين تعداد (g) مقالات است كه g به توان 2 يا بيشتر به آن استناد شده باشد.

سامانه علم سنجی , دانشکده علوم پزشکی ساوه 

مرکز توسعه و هماهنگی اطلاعات و انتشارات علمی

فهرست مجلات نا معتبر

آدرس پستی: ساوه- ابتدای خیابان طالقانی-دانشکده علوم پزشکی ساوه

کد پستی:3916898776

آدرس اینترنتی: sci@savehums.ac.ir

فاکس:0864223488